Livigno is een dorp in Italië, vlak bij de grens met Zwitserland. Naast de talloze sportieve activiteiten in dit dorp en het taxfree shoppen, kun je hier ook op en top culinair genieten van de Italiaanse en lokale specialiteiten. Tijdens ons verblijf hebben we kennis mogen maken met een aantal geweldige restaurantjes en daar vertel ik je graag meer over.
Livigno is een langgerekt dorp van 22 kilometer, waar je eigenlijk helemaal niks van merkt als je er doorheen wandelt. Het centrum bestaat uit allemaal gezellige straatjes met heel veel winkeltjes en omdat het dorp belastingvrij is, kun je er dan ook echt goed shoppen tegen een aantrekkelijke prijs. Je kunt heerlijk slenteren door de hoofdstraat en op je gemak de zijstraatjes bekijken. Naast het taxfree shoppen staat Livigno bekend als een actief dorp. Sporters van over de hele wereld komen hier voor high altitude trainingen, omdat het dorp op ruim 1800 meter ligt. Daarnaast kun je in Livigno zowel in de winter als in de zomer talloze buitenactiviteiten en sporten beleven. Kortom, de ideale vakantiebestemming!
Na al dat shoppen, sporten en slenteren is het tijd om de Italiaanse keuken in Livigno te ontdekken. Livigno heeft een aantal streekproducten en lokale specialiteiten, die je op iedere menukaart voorbij ziet komen. Een van die lokale gerechten is ‘Pizzoccheri‘, dit is een pastagerecht met gekookte aardappel, kool en kaas. De pasta is gemaakt door een mix van tarwe- en boekweitmeel, waardoor de pasta een bruin/grijze kleur heeft. Verder kom je er overal de kaas tegen die wordt geproduceerd in het dorp zelf.
Restaurant Focolare vind je in het centrum van Livigno. Het restaurant is nog niet zo lang open en heeft een moderne inrichting. Bij binnenkomst krijgen we een glas prosecco en zit ik gelijk in de Italiaanse sfeer. Eenmaal aan tafel wordt er een soort pizzabodem op tafel gezet die heerlijk ruikt naar Italiaanse kruiden, knoflook en olijfolie. Deze vorm van een ‘broodje vooraf’ bevalt goed en is ook nog eens erg lekker. De menukaart heeft veel keuze met Italiaanse gerechten en pizza’s. Ik eet hier Tagliata di Manzo, omdat ik dat laatst voorbij zag komen op een kookprogramma op tv en het echt een keer moest proberen. Tagliata is gegrilde entrecote met een simpele rucolasalade, citroen en grof zeezout, heel erg lekker!
Als je de drukte voorbij loopt in dit drukke bergrestaurant, kom je bij Ristorante Luciano’s terecht. Het is een knus afgesloten gedeelte en traditioneel ingericht. Eenmaal aan tafel is er een menu voor ons besproken en worden er lokale wijnen ingeschonken. We beginnen met een groot bord Bresaola (gedroogd rundvlees). Boven op de Bresaola liggen twee grote bollen kaas die veel weg hebben van mozzarella. Het blijkt burrata te zijn, vergelijkbaar met mozzarella, maar zo veel romiger en lekkerder! Daarna krijgen we een bord met lokale kazen vervolgd door een tagliatelle met hert en blauwe bes. De smaken zijn werkelijk verrukkelijk. De lunch wordt afgesloten met keuze uit een kar vol desserts, die er stuk voor stuk fantastisch uit zien. Helaas ben ik vol van de eerste drie gangen.
Dit restaurantje vind je na een stuk omhoog lopen de bergen in. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over Livigno. Helemaal in de avond is het heel bijzonder om het dorp zo verlicht te zien. Bij binnenkomst lopen we naar boven naar het gezellige restaurant gedeelte. Ook hier qua inrichting een traditionele berghut. We beginnen met een plateau met allerlei ham- en speksoorten, gevolgd door een combinatie van pasta en risotto, daarna kaas en iets zoets als dessert. De entourage is er erg gezellig en ook het eten is wederom fantastisch.
In dit restaurant heb ik gegeten tijdens de lunch, het bevindt zich achter in het bergrestaurant en oogt bij binnenkomst vrij luxe. We krijgen gelijk een glas Hugo in ons handen gedrukt, de nieuwe Aperol Spritz. Het menu bestaat uit 12 verschillende gerechtjes, maar gelukkig kom ik er al snel achter dat deze worden gecombineerd als voorgerecht – hoofdgerecht – nagerecht. Dit restaurant staat vooral bekend om de visgerechten en dat is best wel bijzonder omdat het zo boven op de berg ligt. Het eten is wederom weer fantastisch.
In Livigno is een van de lokale specialiteiten kaas. Deze kaas wordt gemaakt in de Latteria in het dorp. Hier brengen lokale boeren hun melk naar toe en vervolgens worden hier kaas, melk, ijs, yoghurt en andere zuivelproducten van gemaakt. Het leuke aan deze Latteria is dat je ook het hele proces kunt volgen, omdat alles zich achter glas afspeelt. In het restaurant kun je broodjes en salades bestellen, die heerlijk smaken en een fijne afwisseling zijn na al die voedingsrijke lunches en diners. Uiteraard kun je Italië niet verlaten zonder ijs, dus bestel ik een heerlijk huisgemaakt pistache ijsje.
Uiteraard draait het niet alleen om eten en is het ook leuk om ergens een drankje te drinken. Daarvoor wil ik je twee plekjes echt niet onthouden. Het eerste is ‘Bivius’, hier kun je lekker op het terras zitten, of aan de gezellige hoge tafels binnen. Als je een drankje hebt besteld mag je een bordje pakken en kun je onbeperkt olijfjes, chips en nootjes pakken ter begeleiding van de borrel. Vind je het leuk om lokale bieren te proeven? Dan moet je echt naar ‘Birrificio – 1816‘, hier wordt het hoogst gebrouwen bier van Europa gebrouwen. Het bier is naar mijn mening niet heel erg bijzonder, maar de hele entourage er omheen is wel erg leuk. Op de grond liggen allemaal pinda schilletjes en de tafels liggen vol met pinda’s. Je mag onbeperkt pinda’s eten en de schilletjes op de grond gooien, best een leuke ervaring dus!
Uiteraard heeft dit dorp nog zo veel meer te bieden voor een fantastische vakantie! Ik was er nog nooit geweest, maar wat ben ik blij dat ik Livigno heb mogen ontdekken. Ik wil je dan ook echt aanraden om Livigno zelf een keer te bezoeken!
In de wintermaanden vind je Florien regelmatig op ski's, op zoek naar de mooiste skigebieden. Qua zomerbestemmingen kan het alle kanten op. Van een avontuurlijke reis door de Thaise jungle tot lekker chillen op een zonnig strand in Griekenland of Spanje. Met een beetje mazzel heeft ze ooit haar eigen 'casa' in dat laatste land.
